Page 128 - tmp
P. 128

Het kerkje van Santa Mustiola

               Om te voorkomen dat ze allemaal flink moesten klimmen om in de bovenstad te
               komen, waren deze liften gemaakt. Het scheelde zeker 20 minuten lopen. Vanaf hier
               liepen we via afstekende, smalle paadjes naar beneden tot we in Santa Mustiola
               aankwamen. Dit was een klein dorpje aan de voet van de rots waarop de stad San
               Marino ligt. Er was een klein kerkje, maar verder was er niet veel te beleven.
               Het bleek dat we te veel naar beneden waren gelopen, dus we moesten een stuk
               omhoog. Gelukkig was het nog koel in de ochtend, koeler dan de laatste dagen en
               dan gaat het omhoog lopen wat gemakkelijker. We kwamen bij de juiste weg aan en
               liepen die af naar een sportpark met tennisbanen en een voetbalveld. Ervoor was
               een gebouwtje, een soort cultuur-historisch museum. Het was open en een dame
               kwam naar ons toe. Ze sprak nauwelijks Engels, maar met handen en voeten en een
               beetje Italiaans begreep ze wat we wilden. We raakten min of meer aan de praat en
               we vertelden waar we vandaan kwamen. Rondkijkend zagen we allemaal pakketten
               met potten honing en pasta, die waarschijnlijk verstuurd of opgehaald moesten
               worden. Ik vroeg ernaar en ze vertelde enthousiast over de honing van deze streek
               en alle pasta werd gemaakt van granen uit de omgeving. Trots liet ze allerlei
               pastaproducten zien, allemaal lokaal gemaakt. Ze pakte een pot honing en die
               kregen we cadeau. Dat was een lief gebaar. Wel was het een pond honing in een
               glazen pot, dus een gewichtig cadeau, dat ik wel weer helemaal naar boven moest
               sjouwen op de terugweg. Daarbij zaten onze opvouwbare wandelstokken in mijn
               rugzak en een liter water. Goed voor de kuitspieren. We begonnen daarna een
               rondwandeling door het bos.
   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133