Page 138 - tmp
P. 138

Toevallig kwamen er twee Nederlanders aan de andere kant van het gangpad zitten.
               Het waren fervente wandelaars. De man was ook reisleider voor wandelreizen.
               We hebben even wat ervaringen uitgewisseld. De trein ging via Bologna, een feest
               van herkenning. Aangekomen in Milaan, moesten we overstappen. Hier begon onze
               rit naar La Spezia. Vandaar moesten we nog met de bus naar Portovenere, de
               onderkant van Cinque Terre. Het was een enorme omweg via Milaan, maar het
               alternatief was een keer of vier overstappen, ook op bussen. Dat zou meer tijd kosten
               en was nodeloos gecompliceerd. Onze Interrailpas kon vandaag zeker uit. De trein
               raasde tussen de 180 en 300 km/u door het landschap. We zagen onderweg de
               gevolgen van het uitgestrekte buiengebied. Net als bij ons stonden landerijen blank.
               Het slechte weer hield nog steeds aan in dit deel van Italië. Hopelijk zal het de
               komende dagen beter worden. Aangekomen in Milaan hadden we genoeg tijd om
               een lunch te kopen, foccacia met olijven en een met verschillende soorten groenten.
               In tegenstelling tot de vorige trein zat deze trein naar Rome praktisch vol. Het was
               een gewone sneltrein. Die regelmatig stopte, daarom zou de deze rit drie uur duren,
               in tegenstelling tot de langere, eerste rit, die twee uur duurde. Zodra we het station
               uitreden begon het te regenen. Ook hier stonden veel velden onder water. Het werd
               later wat heuvelachtiger maar door de beregende ramen werd het beeld wel
               vertroebeld. Later werd het beter. We regen werd wat minder. Het landschap werd
               ook leuker met allemaal dorpjes in de heuvels met daarachter bergen. Uiteindelijk
               kwamen we aan in Genua. Hier zou de trein bijna een half uur blijven staan, maar
               door de vertraging was die tijd ruim opgesoupeerd. Uiteindelijk was hier de vertraging
               nog maar een paar minuten. Na Genua reden we langs de zee. Van de Adriatische
               zee eergisteren waren we nu, na het dwars oversteken van Italië, beland bij de
               Ligurische zee. We kwamen dus dichter bij ons doel, maar het was toch nog een
               uurtje rijden langs de kust. In totaal zou deze tocht ruim drie uur duren. Het was een
               leuke rit langs de kust waarbij we door allerlei plaatsjes reden. De kust was
               bergachtig en in de dalen lagen de dorpjes en stadjes.





































                                                     Station van La Spezia
   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143