Page 236 - tmp
P. 236

In Italië bestaat een complete maaltijd uit een aantal gangen. Je begint met een
               voorgerecht, dan komt de eerste gang, meestal een pasta en daarna de tweede
               gang met bijvoorbeeld vlees of vis en dan een toetje. Ik hoop dat ik dit correct
               opschrijf want als mijn zwager Onno Kleyn, culinair columnist en schrijver dit leest,
               dan moet hij mij misschien corrigeren. Onno weet alles van wijn en eten en zeker van
               de Italiaanse keuken. Maar ik was nog aan het mopperen over mijn gerecht, oh nee,
               ik was al klaar. De eigenaresse nam mijn commentaar dankbaar in zich op en dacht
               waarschijnlijk: "Fuck you, voor jou duizend anderen." Daarin had ze gelijk, wij zijn
               hier morgen weg. Ik was niet uit op een extra glaasje alcohol, ik had er al genoeg
               op, maar in een restaurant van deze klasse had ik wat anders verwacht. Vergeet ik
               helemaal te vertellen dat we de maaltijd hebben afgemaakt met een panna cotta met
               aardbeiensaus. Die was prima. Sinds Liechtenstein was dit de eerste keer dat voor
               mij het eten wat minder was. Arme vegetariërs. Die moeten bijna altijd de volle mep
               betalen en krijgen daarvoor veel minder dan de vleeseters. Dat is overal zo, lees
               maar de restaurantrecensies. Toch wel met een tevreden gevoel liepen we nog naar
               de haven, even afscheid nemen van dit gebied, dat de opmaat was voor deze reis.
               De wind was minder geworden, maar de golven gingen nog steeds te keer.
               Boven zee was het helder, maar vanaf de kust was een donkere sluier over de
               berghellingen gekropen. De zon was er nu wel bij en dit contrast gaf een dramatisch
               effect om het even dik aan te zetten. Het was prachtig om te zien. We hadden nu
               echt afscheid genomen van Cinque Terre. Het was hier wel een geweldige training
               voor onze benen met die talloze trappen. De kuiten en knieën hebben hier overuren
               gedraaid. Overigens is deze reis ook cinque terre, dus vijf landen. We hebben
               Duitsland, Zwitserland, Liechtenstein, Italië en San Marino bezocht. De komende
               twee stops brengen daar geen verandering in. Morgen reizen we naar Turijn en
               daarna zitten we nog even in Zwitserland. Door deze reis hebben we wel weer
               twee nieuwe landen bezocht, namelijk de twee dwergstaten, waardoor het door
               ons bezocht aantal landen nu dik boven de negentig ligt.
   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241