Page 242 - tmp

We kwamen langs het station en reden door verdorie. Daarna rechts een straat in en
even verder een scherpe u-bocht naar een parallel weg. Toch dicht bij het station
werden we gedropt. Het regende nog een beetje, maar rond het station waren
allemaal arcaden. Deze lange galerijen zie je veel in de Italiaanse steden. Het was
intussen droog geworden. Na een minuut of tien lopen kwamen we bij de plek aan
waar onze B&B moest zijn. Ik had vanaf het station al een berichtje gestuurd naar de
eigenaar. Even later kwam hij ons ophalen. In een zijstraatje was een restaurant, dat
was ook van hem. We kregen eerst een bakje. Ook hier zou het ontbijt zijn. Daarna
bracht hij ons naar de kamer. Een paar deuren verder was een stalen toegangshek.
Daarachter lag een donkere gang die uitkwam bij de trap naar de eerste verdieping.
Via twee dicht op elkaar staande deuren kwamen we in een verblijfsruimte met een
paar banken. Hier omheen lagen de kamers. Wij hadden de verste kamer met
uitzicht op de straat waaraan het huis lag. Eigenlijk was het een enorm blok huizen
met een grote binnenplaats met op elke verdieping een overloop. Dit was zo'n plek
die je in films ziet. Gezette mama's staan tegen elkaar te schreeuwen op de
overloop. Overal hangt was, ach je kent dat wel. Het kamertje zelf was klein.
Alles was tot op de millimeter uitgerekend zodat er zoveel mogelijk hokjes gebouwd
konden worden. De douchecabine was zo klein dat een stuk gevallen zeep
nauwelijks te pakken was. Bij het afdrogen ramde je bijna tegen alles aan. Maar we
zaten natuurlijk wel dicht bij het station en de binnenstad. We hebben onze koffers
en andere spullen zo goed en zo kwaad mogelijk een plaatsje weten te geven en
zijn gelijk daarna naar buiten gegaan. De Italiaanse naam voor Turijn is "Torino".
Het komt van de "Taurini", het volk dat vóór de komst van de Romeinen de
noordelijke bergen van Piemonte bewoonde. Door de stad stroomt de Po.

Monte dei Cappuccini