Page 138 - tmp

Omdat het hoogwater aan het worden was, stond de dam onderwater. Ik vermoed
dat deze zanddammen ontstaan doordat van twee kanten golven tegen elkaar
kletsen. De stroom buigt aan twee kanten om het eiland en waar de stromen elkaar
tegenkomen wordt zand afgezet. Het eerste stuk was kniediep, maar er was ook een
stuk dat nog dieper was. Af en toe kwamen er golven van twee kanten die precies
boven de dam elkaar raakten met een hoop omhoog spuitend water. Voor ons was
dat wel een beetje spannend met onze rugzakken en apparatuur die niet allemaal
waterbestendig was. Gelukkig verloren we ons evenwicht niet. Ach, wij stoere
eilanders zijn wat gewend met onze wandeling op zandplaten en stranden. Langs de
rotsen op de kustlijn was boven het wateroppervlak een lange steiger gebouwd naar
een punt waar een trap naar een uitzichtpunt liep. Het was niet zo hoog klimmen, ik
schat zo'n 50 meter. De trap was wel smal en er liep een stroom toeristen omhoog
en naar beneden. Misschien herinneren jullie die foto op Mount Everest genomen,
waarop ook een lange rij naar de top te zien is. Hier waren de omstandigheden wel
even anders, vooral de temperatuur. Het was flink zweten en af en toe rusten voor
Lily, maar we kwamen er. Inderdaad was het uitzicht erg leuk.

Wat we vanaf het uitzichtpunt te zien kregen

We keken uit op het grote eiland en de twee zanddammen. De dam naar het eiland
waarop wij stonden was nog steeds druk met mensen. Naar het grote eiland liep
niemand meer. Het tij was nog steeds aan het stijgen en de doorgang werd te diep.
Er was nu gevaar voor afdrijven door de sterke stroom, dus we konden helaas niet
meer naar het grote eiland. Grappig is dat nu we op allemaal jeugdeilanden komen,
we vaak zien of merken dat jeugdige medetoeristen een beetje meewarig naar ons
kijken. "Wat moet dat dor hout hier", zie je ze denken. Vaak raken we toch aan de
praat en als ze dan horen hoe stokoud we zijn, dan zie je toch wel bewondering.