Page 140 - tmp
P. 140
Dat je op deze leeftijd dat nog allemaal doet. Nu moet ik bekennen dat ik soms wel
een beetje koketteer met mijn gevorderde leeftijd. Over twee maanden en drie jaar
ben ik tachtig. Dat is toch wel fucking old. Ik zie er niet naar uit, maar hoop het wel
te halen. Leuk is ook dat mensen je gaan helpen bij het klauteren en klimmen
bijvoorbeeld. Vroeger moesten we daar niets van hebben. "Ik kan het zelf nog wel."
Dat is tegenwoordig gelukkig meestal het nog wel het geval, maar een helpende
hand is toch meer welkom dan vroeger. Na de klim wilden we nu eindelijk wel eens
gaan snorkelen. Tussen de drie eilandjes was een afgebakend stukje zee. Hier was
het een kolkende massa van snorkelaars, gevorderden en beginners.
Drukte bij het snorkelstrandje
Het strandje van nauwelijks twee meter breed en steeds smaller wordend door hoog
water, was afgeladen met heel veel jeugdig bloot, weliswaar een lust voor het oog.
Afijn, dat strandje leek wel een beetje op zo'n pelsrobbenkolonie met heel veel
vrouwtjes en hier en daar wat bronstige mannetjes. Het snorkelen was een lachertje.
Het was een zandbodem bezaaid met stukjes afgestorven koraal en hier en daar
zwom een kleurloos visje mistroostig tussen alle zwemmende benen en armen door.
Een openluchtbad op een tropische dag in Nederland is een goede vergelijking.
Na de mislukte snorkelpartij konden we weer aan boord. We zouden nu echt naar
mooie snorkelplekken gaan. Bij de trip was een snorkeluitrusting inclusief.
Wij hadden wel onze eigen snorkels en brillen mee en rekenden erop dat we hier
zwemvliezen zouden krijgen, maar dat was niet zo. Om het koraal te beschermen
mocht je hier geen zwemvliezen gebruiken, alleen de snorkelleider had ze wel.
Jammer dat er nauwelijks koraal te vinden was. We kwamen op een plek waar al
een aantal boten lag. De snorkelgids sprong in zee en riep maar: "Follow me."
Terwijl hij met zijn reuzenflippers vooruit stoof en wij er amechtig achteraan beulden.