Page 286 - tmp

Zo hou je wel je conditie op peil. Een paar minuten te laat kwamen we in Zürich aan.
We wisten niet naar welk perron we moesten lopen. Gelukkig zagen we iemand van
het spoor. Die verwees ons terug naar de laatste roltrap en dan verder omlaag naar
spoor 32. We kwamen op een helemaal uitgestorven perron onder de grond.
De trein die aanstond op het scherm ging naar de luchthaven van Genève.
Ons plaatsje stond er niet bij. Daarbij was het treinnummer ook anders dan op onze
trein- en vertrektijdenlijst die we thuis gemaakt hadden. We vlogen weer omhoog en
zagen daar op een infoscherm, dat deze trein toch echt via Biel/Bienne ging, een
dubbele plaatsnaam omdat het dicht bij Frankrijk ligt in het Franssprekende deel
van Zwitserland. De trein was precies op tijd. De tocht ging door een dal met aan de
rechterkant een dichtbegroeid middelgebergte. Op de achtergrond zagen we nog wat
besneeuwde Alpentoppen. Toen we in Biel aankwamen bleek het een flinke stad te
zijn. Ik dacht dat het een dorpje was. Biel is de enige stad in Zwitserland waarin Duits
en Frans gelijkwaardig naast elkaar worden gesproken. Bouwkundig heeft Biel heel
verschillende gezichten. Op de vlakte aan het meer ligt het modern vormgegeven
gedeelte van de stad met flatgebouwen en op een lichte verhoging strekt zich de
de
onbeschadigde binnenstad met haar gotische stadskerk uit de 15 eeuw uit.